کمک‌های نقدی اثر تورمی دارد

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین با بیان اینکه نباید همه مردم را در یک قالب دید و برای همه یارانه مشخصی تعیین کرد، گفت: تأمین کمک‌های نقدی به همه مردم اثر تورمی دارد و اثر معیشتی را از بین می‌برد؛ بنابراین لازم است برای دهک‌های مختلف طرح‌های حمایتی مالی و غیرمالی مختلفی داشته باشیم.
مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با ایسنا، در تشریح راهکارهایی برای بهبود معیشت مردم گفت: باید قبل از اینکه سیاستی را به عنوان دولت اتخاذ کنیم به عواقب آن فکر کنیم. هیچ سیاستی نباید اتخاذ شود که هزینه آن از سفره مردم داده شود و افزایش تورم را به همراه داشته باشد، زیرا تورم بزرگترین مشکلی است که با آن مواجه هستیم.
وی افزود: این سیاست‌ها می‌تواند در حوزه پولی، مالی، ارزی، صادرات و واردات، بورس و بازار سرمایه باشد. باید سیاست‌گذار یک اصل را درنظر بگیرد که اقداماتش چقدر به تورم موجود اضافه می‌کند و اگر نمی‌تواند بار تورمی را جبران کند، نباید سیاستی را اتخاذ کند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: این اتفاقی است که مدام در کشور تکرار می‌شود و تقریباً از سال ۹۰ به بعد تورم دو رقمی بالای ۴۰ درصد عادتمان شده است. زمانی تورم دو رقمی حدود ۲۰ درصد داشتیم ولی از سال‌هایی که تحریم شروع شده متوسط نرخ تورم به دو برابر رسیده است و قاعدتاً باید تمام ارکان مملکت در سیاست‌گذاری متمرکز شوند برای اینکه ببینند چقدر حاصل سیاست‌گذاری‌هایشان به تورم می‌افزاید و اگر افزود چه راه‌هایی برای جبران آن باید پیش گرفته شود.
به گفته وی، تا به حال هیچکدام از این اتفاقات نیفتاده است. سیاست‌گذار اقتصادی مملکت نگاه روزمرگی و از این ستون به آن ستون فرج است را دارد و نگاه بلند مدت ندارد. یعنی دولت‌ها در مملکت به جای صاحبخانه مانند مستأجر عمل می‌کنند. یعنی وقتی خانه دست صاحبخانه باشد از آن مراقب زیادی می‌کند ولی اگر دست مستأجر باشد باید مدام آن تعمیر شود.حریری در ادامه عنوان کرد: بارها گفته‌ایم که این روش پرداخت‌های نقدی که در زمان خودش معادل ۴۵ تا ۵۰ دلار بود ولی در حال حاضر به ۵۰ سنت رسیده، شکست خورده است. سیاست‌های پرداخت کالابرگ یا کوپن‌های غیرنقدی یا کمک‌های معیشتی را دیده‌ایم که نتیجه شایانی نداشته است. مردم از نظر پروتئین نیازهایشان را کمتر دریافت می‌کنند. مصرف لبنیات به شدت بدتر شده و در درازمدت نسلی را در یک کشوری دچار سوء تغذیه می‌کند که نتیجه آن دهه‌های آینده مشخص می‌شود.
این کارشناس اقتصادی در ادامه گفت: این سیاست‌های شکست خورده یا کامل نشده را باید وسط بگذاریم و نگاه کنیم ببینم در چه جایی موفق بودیم و چه جایی موفق نبودیم. موارد ناموفق را حذف و بخش‌های موفق را تقویت کنیم.
وی افزود: وقتی قرار است نظر کارشناسان پرسیده شود باید نظر منتقد سیاست‌های دولت را اول بیاوریم. بنابراین دولت باید منتقدان را جمع کنند و از آنها راه حل بپرسند. همچنین باید مجمعی از صاحب نظران اقتصادی را گرد هم جمع کنند و نظرات آنها را دریافت کنند.
حریری با بیان اینکه باید ترکیبی از کمک‌ها باید به مردم داده شود، اظهار کرد: اگر قبلاً راجع به سه دهک جامعه صحبت می‌کردیم که واجد دریافت کمک بودند در حال حاضر در مورد هشت دهک صحبت می‌کنیم. یعنی حداقل هشت دهک جامعه معیشت و کیفیت زندگیشان نسبت به یک دهه قبل افت کرده است. دهک‌های متوسط جامعه کیفیت زندگی‌شان را از دست داده‌اند. تفریحات، سفر و... که تقریباً از زندگی دهک‌های میانی جامعه حذف شده است.
این فعال اقتصادی با بیان اینکه نباید همه مردم را در یک قالب دید و به همه یارانه مشخصی داد، گفت: کمک‌های نقدی باعث تورم می‌شود. تأمین کمک‌های نقدی به همه مردم اثر تورمی دارد که اثر معیشتی را از بین می‌برد.رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: برخی از مردم در کشور هزینه تحصیل فرزندانشان بالا است. برای دهک‌های میانی آموزش و سلامت مهم است. می‌شود آنها را دسته بندی کرد. دولت باید خدماتی مانند آموزش، سلامت، بهداشت، حمل و نقل را از ارائه کننده آن خریداری کند و به صورت رایگان در اختیار طبقه متوسط شهری قرار دهد. یعنی یارانه را در این موارد اعمال کند. اینگونه یارانه تورم‌زا نیست. زیرا تولیدی را به مردم عرضه می‌کنید که پولش را دولت می‌دهد. یعنی مثلاً به جای اینکه نفری ۴۰۰ هزار تومان به مردم بدهیم باید نفری ۴۰۰ هزار تومان کارت اعتباری به آنها بدهیم که بتوانند در ماه از خدمات مختلف استفاده کنند. یارانه را باید به تناسب نیازهای بلند مدت جامعه بدهیم.وی در پایان گفت: چند دهک اول را باید هم حمایت مالی کنیم و هم حمایت‌های غیرمالی. برای دهک‌های میانی نیز باید طرح‌های حمایتی غیرمالی مختلفی داشته باشیم.