رئیس‌جمهور، تاکید کرد: من نمی‌خواهم بنزین را برای محرومان گران کنم اما به کسی که چهار برابر مصرف می‌کند چرا باید یارانه بدهیم؟
به گزارش ایسنا، مسعود پزشکیان در نشست با مدیران اصحاب رسانه، بیان کرد: من نمی‌خواهم بنزین را برای محرومین گران کنم، اما به کسی که چهار برابر بنزین مصرف می‌کند؛ چرا باید اینگونه یارانه بدهیم؟ این‌ها نیاز به کمک شما دارد. نیاز به همراهی و وحدت دارد. اکنون قرار است 4 میلیارد دلار بنزین وارد کنند. برای چه؟ که من بدهم یک عده با نرخ 1500 تومان مصرف کنند.
وی در ادامه اظهار کرد: اکنون بیش از هشت هزار مدرسه در دست ساخت است. علی‌رغم اینکه پول نداریم. داریم روش‌های آموزش را نیز تغییر می‌دهیم. اینکه بنده سرزده از وزارتخانه‌ها و مراکز دولتی بازدید می‌کنم، برای نمایش نمی‌رویم. رسانه هم با خود نمی‌برم. خودم می‌روم؛ دنبال شو نیستم. چندین بار به سازمان برنامه و بودجه رفتم صحبت کردم تا بودجه ریزی را عملیاتی کنید.
رئیس‌جمهور، تصریح کرد: ما بدون رضایت و هماهنگی با مقام معظم رهبری، هیچ کاری نخواهیم کرد. حتی اگر مخالف نظر خود من باشد. من به این اعتقاد دارم، نه از نظر شعاری، بلکه از تمام وجود اعتقاد دارم.
وی افزود: اما وقتی هماهنگ کردیم بهتر است دیگر بقیه گیر ندهند که چرا شما این کار را کردید. بدون هماهنگی هم کاری نخواهیم کرد. آنچه که مصلحت کشور و مصلحت مردم است باید انجام بگیرد.
تحلیل خبر
افزایش قیمت بنزین، محروم و غیرمحروم را نمی‌شناسد!
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
همه اجزا و بخش‌های «اقتصاد» زنجیروار به هم پیوستگی و ارتباط دارد. «بنزین» هم جزئی ایزوله و بی‌ارتباط با سایر اجزای اقتصاد نیست. هر تغییری که در قیمت بنزین داده شود، چه مربوط به محرومین باشد یا سایر اقشار ملت، بر بقیه اجزای اقتصاد مؤثر خواهد بود. از آنجا که بنزین و گازوئیل، خوراک سیستم حمل و نقلی کشور است و تغییر در قیمت آنها، خودبه‌خود بر روی کرایه حمل کالاها اثرگذار می‌باشد، لذا با گران شدن آن، چه به نام محرومین و چه به نام غیرمحرومین، قیمت همه کالاها و خدمات را افزایش خواهد داد. مگر کرایه تاکسی و اتوبوس و قیمت سایر کالاها که بالا می‌رود، محرومین مشمول آن نمی‌شوند؟ آیا رانندگان تاکسی و اتوبوس و مغازه‌داران به محرومین می‌گویند شما معاف از افزایش قیمت‌ها هستید؟ اتفاقاً اولین قشری که از افزایش قیمت بنزین (در هر حالت) ضربه می‌خورد، محرومین و ضعفا هستند چون آنها آسیب‌پذیرترند و با اندکی تغییر قیمت، زندگی آنها حتی نان و آب آنها، به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
اگر می‌خواهیم به محرومین کمک کنیم راه‌حل آن، سالم‌سازی اقتصاد است. در یک اقتصاد بیمار، نظام چند‌قیمتی، همه فشارهایش به طبقه زیرین اجتماع وارد می‌شود.
کسانی که غنی و برخوردار هستند با گران شدن
بنزین ماشین‌شان، قیمت کالاها و اجناس‌شان را بالا می‌برند و خسارت‌های خود را به راحتی جبران می‌کنند. در اینجا چه کسانی ضرر می‌کنند؟ همان مصرف‌کنندگان بیچاره و ضعیفی که سنگ زیرین آسیاب هستند. پس مسئولان کشور باید به راه‌حل‌های اساسی در ساماندهی اقتصاد بپردازند و از راه‌حل‌های دیگر که صرفاً مقداری کمک ریالی یا ارزی به دولت می‌کند و به همان اندازه یا چند برابر بیشتر، دست مردم را خالی می‌کند، بپرهیزند.