پیش از تصویب قانون جوانی جمعیت و فعالیت رسمی مراکز همسان‌گزینی، واسطه‌گران ازدواج تنها براساس سنت و بدون توجه به پارامترهای شخصیتی، جوانان را به یکدیگر معرفی می‌کردند که اغلب سرانجام این گونه معرفی‌ها، به ازدواجی شبیه به هندوانه در بسته ختم می‌شد؛ با تصویب قانون اما، مراکز همسان‌گزینی به شکل ساماندهی شده‌ای پای کار آمدند تا براساس آن، آشنایی و ازدواج جوانان با یکدیگر به نحوی رقم بخورد که طرفین پیش از آشنایی، از فیلتر روانشناس عبور کنند تا از این طریق میزان ضریب خطا به حداقل برسد و سرانجامش به ازدواجی پایدار منجر شود.+ تحلیل خبر