نزدیک شدن تعطیلات نوروز روند افزایش تقاضای سفر را داخل کشورمان صعودی کرده است و به‌نوعی باعث گرم‌تر شدن بازار گشت‌وگذار شده است اما ظاهراً این سطح افزایشی تقاضا زیاد به نفع سفرهای داخلی نیست و همچنان خارجی‌ها منافع بیشتری از آن به دست می‌آورند. در این زمینه رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی معتقد است، ارائه تسهیلات ویژه به سفر نه‌تنها عاملی برای رونق سفرهای داخلی می‌شود بلکه می‌تواند مانع قابل‌توجه برای خروج ارز از کشورمان نیز باشد.
احمد اصغری با اشاره به خروج بیش از 2.5 میلیون گردشگر ایرانی به مقصد ترکیه به جام جم آنلاین گفت: بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده قیمت تمام‌شده سفر یکی از سه عامل اصلی تعیین مقصد گردشگران است، بنابراین اگر می‌خواهیم گردشگری ایران را تقویت کنیم باید قیمت سفر را کاهش دهیم.
او در ادامه افزود: برخلاف برخی اخبار که اعلام‌شده ایران مقصدی ارزان‌قیمت برای گردشگران است باید قبول کنیم که هزینه سفر در ایران به دلایل مختلف بالاست و همین نکته مانعی در افزایش تقاضای سفر در ایران‌زمین چه داخلی و چه ورود خارجی‌ها بوده است.
وی معتقد است اکنون تعادل میان درآمد خانوار و هزینه‌های سفر برقرار نیست و به همین دلیل شاهد کاهش تقاضای سفر به معنای واقعی از سوی گردشگران داخل کشورمان هستیم و بعضاً در رقابت قیمتی خارجی‌ها پیروز میدان هستند چون تسهیلات بیشتری ارائه می‌کنند.
اصغری تأکید کرد: اگر به تبلیغات بسته سفرهای نوروزی که از سوی آژانس‌ها ارائه می‌شود توجه کنیم تفاوت فاحشی و معناداری میان تورهای داخلی و خارجی وجود دارد که چیزی جز قیمت نیست. به‌عنوان‌مثال یک تور سه روز جزیره کیش در ایام نوروز مثلاً 1 میلیون تومان قیمت خورده است درحالی‌که تبلیغات گسترده‌ای برای سفر به استانبول ترکیه دیده می‌شود باقیمت 950 هزار تومان، خوب حالا شما بگویید کدام برای مسافران جذاب‌تر است؟ رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی گفت: خارجی‌ها بخصوص مسئولان اتحادیه‌های هتلداران و بخش‌های دیگر خدمات گردشگری کشورهای اطراف ایران مثل گرجستان، ترکیه و امارات دقیقاً به این مهم پی برده‌اند و از آن در ایران استفاده می‌کنند و نتیجه آن است که می‌بینیم دو و نیم میلیون ایرانی به ترکیه سفرکرده‌اند که هرکدام متوسط 1000 دلار به اقتصاد ترکیه هدیه داده‌اند.
تحلیل خبر
بهره‌گیری از ظرفیت‌های بسیار گردشگری در کشور به‌ویژه استان فارس، موضوعی است که در درازمدت موردتوجه و نظر همگان بوده است؛ اما چرا و چگونه نتوانسته‌ایم از این ظرفیت عظیم بهره‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... ببریم، مسئله‌ای بوده که کمتر به آن پرداخته شده است.
جاذبیت‌های تاریخی، طبیعی و پزشکی فارس و شیراز آن‌چنان برجسته و آشکار است که هیچ‌کس نمی‌تواند منکر آن شود؛ اما این استان و کلان‌شهر پرآوازه شیراز در تولید ثروت و ایجاد رونق اقتصادی در این زمینه همچنان بی‌برنامه مانده است. از یک‌سو اطلاع‌رسانی ضعیف و از سوی دیگر فشل بودن سیستم‌های اداری و وجود متولیان متعددی که گاهی نیز در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند و فرهنگ تمامیت‌خواهی درعین‌حال نداشتن توانمندی، بر نگرش آن‌ها حاکمیت دارد، موجب شده است تا مردم این خطه وسیع همچنان در محرومیت استفاده از این‌همه ظرفیت به سر برند.
این امر مانند سایر امور نیز چوب بروکراسی‌های پیچیده و بغرنج و مندرس اداری را می‌خورد و با مقابله اذهان منجمد شده‌ای که در عمل و نه در سردادن شعار، مزایای واگذاری اداره امور به مردم را همچنان در باورهای خود ندارند مواجه شده است. گویی حقوق می‌گیرند و از بیت‌المال ارتزاق می‌کنند تا به مردم و ارباب‌رجوع فقط
«نه و نمی‌شود» بگویند و بر سر راه تولید و اشتغال و ثروت‌زایی و... سنگ‌اندازی کنند.
ای کاش متولیان قانون‌گذاری، صدور بخشنامه‌ها، ضوابط و شرایط، کمی فرصت می‌یافتند تا به‌جای سرگرم شدن به جناح‌بندی‌ها و حزب‌بازی‌ها، قوم و قبیله‌گرایی‌ها و... کمی به اصلاح و به‌روز کردن قوانین دست‌وپاگیر و مسدود و محروم‌کننده در این زمینه بپردازند.