بدون شک یکی از موتورهای محرکه بخش خصوصی، بانکها هستند که با اعطای تسهیلات با درصد مناسب، کمک شایانی به سرمایه گذاری کرده و چرخ تولید را به گردش در می آورند.
اما این تسهیلات با توجه به سخنان کارآفرینان و سرمایه‌گذاران باید چند شرط داشته باشد: اول اینکه نوشدارو بعد از مرگ سهراب نباشد، یقینا فردی که در جایی سرمایه گذاری کرده و امکانات و کارگرانی را فراهم آورده و مشغول به کار کرده است به ازای هر روز یا نفع می برد یا ضرر می‌بیند. اگر سراغ تسهیلات رفت و بانک قول همکاری به وی داد، بنا به قولی که داده شده
برنامه ریزی می کند حال اگر مثلا به جای اعطای دو ماهه تسهیلات، شش ماه درگیر اخذ وام بود دیگر بسیاری از فرصت‌ها را از دست داده و ضررهایی را متحمل شده است که شاید پس از دریافت تسهیلات، نتواند آنها را جبران کند. پس اولین مشکل کارآفرینان و بخش خصوصی در اعطای تسهیلات، زمان دریافت آن است که اگر دیرتر شود با ضرب المثل نوشدارو بعد از مرگ سهراب همخوانی خواهد داشت. بعضی مواقع، زمانی تسهیلات در اختیار سرمایه گذار قرار می گیرد که ورشکسته شده و کارخانه یا شرکتش تعطیل گردیده است و چکهایش برگشت خورده و احتمالا بازداشت یا در آستانه بازداشت شدن است، شاید در این مواقع فرجی شود و خودِ
فردِ بدهکار از یک مخمصه به طور موقت نجات یابد ولی کارخانه و شغلش، توانایی بلند شدن از زمین و فعالیت مجدد را نخواهد داشت.
دومین نکته، میزان درصد سودی است که به این تسهیلات تعلق می گیرد. بعضی مواقع این قدر درصد این سودها بالاست که اگر کارخانه به صورت شبانه روزی و سه شیفت کار کند و درآمدزایی داشته باشد توانایی پرداخت آن را نخواهد داشت. باید سود به اندازه ای باشد که با واقعیت اقتصادی جامعه ما همخوانی داشته باشد و تسهیلات‌بگیر را زیر فشار شدید قرار ندهد.
سومین نکته، جریمه دیرکرد بازپرداخت اقساط است. با توجه به اینکه اکثر مراجع تقلید این جریمه را حرام اعلام کرده‌اند و از طرف دیگر بانک هم باید مطمئن شود که تسهیلات‌گیرنده، نمی خواهد عمدا و به بهانه حرام بودن جریمه دیرکرد، بازپرداخت اقساط را به تاخیر بیندازد، باید فکری دوطرفه برای آن شود به نحوی که هم جریمه دیرکرد حذف شود و هم بانک به موقع به حقوق قانونی خود برسد. در این صورت امید می رود بانکها و بخش خصوصی در یک روند هم افزایی اقتصادی به نحوی مولد بتوانند در توسعه جامعه اثرگذار شوند.
به هر حال آمادگی بانکها برای همکاری با بخش خصوصی، طلیعه روشنی است که باید به خوبی و در جهت افزایش تولید و اشتغال زایی مورد استفاده قرار گیرد.